Παραμύθια της Θεσπρωτίας
Με έναν «χάρτη» στο χέρι και εφοδιασμένος με όλα τα απαραίτητα εργαλεία, ξεκίνησα ξανά να κυνηγήσω τον κρυμμένο θησαυρό.
Ανέβηκα τη Σκάλα Ζωργιάννου, που βρίσκεται δίπλα στα επιβλητικά κατάλοιπά του κάστρου όπου στεκόμουν. Αμέσως, ξεκίνησα με την τοποθέτηση του εξοπλισμού στα σωστά σημεία και άρχισα να «ξεθάβω». Όχι, δεν παραμέρισα καμία πέτρα ή βρωμιά που βγήκε από τη Γη της Θεσπρωτίας. Ωστόσο, δεν κοίταξα για να ανακαλύψω ούτε έναν άλλο θησαυρό της.
Ο περιβάλλον χώρος, ένας ατελείωτος καμβάς δέους. Η ατελείωτη λάμψη ήταν εκεί στα ανατολικά ανάμεσα στα σύννεφα. Τα πλούτη της κυλούσαν μαζί με τον ποταμό Καλαμά, ξεδιπλώνοντας ιστορίες, μύθους και θρύλους από τα παλιά χρόνια. Μια διάχυτη ψευδαίσθηση μιας περασμένης εποχής.
Ο «θησαυρός» που έψαχνα δεν ήταν ούτε χρυσός ούτε πολύτιμα κοσμήματα. Οι αληθινοί κρυμμένοι πολύτιμοι λίθοι της Θεσπρωτίας διαφοροποιημένοι και εκπληκτικά θαυμάσιοι, είναι οι άγνωστες όμορφες γωνιές της που τόσο έχουν παραμεληθεί αυτό το διάστημα. Στέκονται σιωπηλοί… Περιμένοντας να ανακαλυφθούν…
Πηγή: Περιοδικό Step | Συγγραφέας: Λεωνίδας Τζάνης